ریچارد آتتنبورو به طور کامل ریچارد ساموئل آتتنبورو زاده ۲۹ اوت ۱۹۲۳ - درگذشته ۲۴ اوت ۲۰۱۴ بازیگر ، کارگردان و بعدا تهیه کننده فیلم مهم و نماد بریتانیایی است. برخی از فیلم های او کلاسیک سینمای انگلیس شده اند و حال و هوای ملت را به خود جلب کرده اند.
آتتنبورو در پی وقایع (1964-1943) در نیروی هوایی سلطنتی در طول جنگ جهانی دوم که بخشی از آن را با بخش RAF سپری کرده بود ، خود را به عنوان یک بازیگر شخصیت تأسیس کرد ، که شامل ایجاد نقش کارآگاه سرژانت تراستر در غرب اصلی است.
تولید نهایی آگاتا کریستی The Mousetrap (1952). او همچنین به خاطر تصویربرداری از فیلم خود از یک اراذل و اوباش اجتماعی و روانی در برایتون راک (1947) جایزه تحسین کرد.
یک سرباز در پیشرفت کمدی خصوصی (1956) و دنباله آن ، من همه حق جک هستم (1959)؛ و یک رهبر اسکادران از یک اردوگاه POW آلمانی در The Great Escape (1963) مهندسی کردند. آتتنبورو جایزه گلدن گلوب را به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم The Sand Pebbles (1966) و به خاطر نوبت کمدی خود به عنوان یک مالک سیرک در دکتر دولیتل (1967) دریافت کرد.
پس از وقفه طولانی بازیگری ، او در پارک ژوراسیک استیون اسپیلبرگ (کارگردان آمریکایی) (1993) به کارگردانی آمریکایی بازگشت (پرده سینما) (1993) ، با بازی در نقش مالک متعصب یک پارک مضمون دایناسورها ، نقشی که وی در ادامه سال 1997 بازخوانی کرد.
او سپس در بازی از معجزه در خیابان 34 (1947) در 1994 بازی کریس کرنگل را بازی کرد و به عنوان سر ویلیام سسیل در الیزابت (1998) ظاهر شد.
آتتنبورو همچنین به عنوان کارگردان مورد توجه قرار گرفت. وی در سال 1969 اولین فیلم خود را با نام موزیکال اوه کارگردانی کرد. چه جنگ دوست داشتنی (1969). گاندی (1982) این فیلم بیوگرافی در مورد Mohandas K. Gandhi — هشت جایزه اسکار ، از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را به دست آورد.
تلاشهای دیگر کارگردانی شامل "Bridge Too Far (1977)" ، "فیلم ضد آزادی" گریه آزادی (1987) ، بیوگرافی چاپلی چارلی چاپلین (1992) ، و Shadowlands (1993) ، به تصویر کشیدن رابطه بین جوی گرشام ، شاعر آمریکایی و نویسنده انگلیسی CS لوئیس او همچنین از "بستن حلقه" (2007) ، یک عاشقانه جنگ جهانی دوم ، که در فلاش بک گفته است ، پیروز شد.
دهه ۶۰ دههٔ شکوفایی استعدادهای پنهان اتنبرا میباشد. سال ۱۹۶۳ در فیلم برجسته فرار بزرگ ،(جان استرجس) به همراه استیو مک‌کوئین حضور خاطره انگیزی داشت. پس از فرار بزرگ بازی‌های اتنبرا قدرتمند تر از گذشته شد و در سال ۱۹۶۴ به خاطر بازی در دو فیلم جلسه احضار ارواح در یک بعدازظهر بارانی و تفنگ‌های باتاسی جایزه با اعتبار بافتا را دریافت کرد در سال ۱۹۶۵ اتنبرا درفیلم پرواز بر فراز فونیکس (رابرت آلدریچ) به همراه جیمز استوارت، پیتر فینچ و ارنست بورگناین بازی کرد در سال‌های ۱۹۶۶ و ۱۹۶۷ اتنبرا در دو فیلم دانه‌های شن ،(رابرت وایز) به همراه مک کویین و دکتر دولیتل، (ریچارد فلیشر) در کنار سر رکس هریسون ایفای نقش کرد که برای هر دو فیلم جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرد. وی در سال ۱۹۶۹ برای اولین بار در مقام کارگردانی قرار گرفت و فیلم اوه چه جنگ دوست داشتنی را ساخت.
ریچارد در سال 1976 با شوالیه شد و در سال 1993 به عنوان بارون آتتنبورو به زندگی مشترک تبدیل شد.
وی با بازیگر انگلیسی شیلا سیم ازدواج کرده و 3 فرزند دارد. دختر ارشد او جین هلند در سونامی اقیانوس هند در روز بوکس 2005 درگذشت
او یک حامی پرشور آموزش و پرورش است ، به خصوص آموزش ابتدایی که می خواهد نژادهای مختلف را متحد کند. او حامی دانشکده های جهانی UWC است که به دنبال پشتیبانی از طرح های آموزشی است. این پروژه به الهام بخش فیلم او "آزادی گریه" درباره زندگی استیو بیکو کمک کرد.
آتتنبورو در 24 اوت 2014 ، پنج روز قبل از تولد 91 سالگی درگذشت
ریچارد آتتنبورو برادر تهیه کننده حیات وحش دیوید آتتنبورو است
درباره این سایت